SİLÜET

 

Şair: İbrahim Karaca

Karmaşık günler

Kaldır şimdi önüme düşen bütün perdeleri

Görmek istiyorum hem aydınlık hem karanlık günleri

Bir harman yeri hayat hayallerimde

Bir ayrılık öyküsü 

Rüzgar eşliğinde

Şimdi görmesem 

Önüne düşen perdeden seni

Kalkmasa yaşam yükü omuzlarımdan

Yorgunluktan bitkin düşmüş 

Bir kızın gülüşlerin de gelirsin

Bir akşam vakti uyuklayan gözlerde belirirsin 

Sonra görünmeden çekip gidersin

Bir sigara daha yakılır üstüne

Bir of sesi daha duyulur uzaklardan

Sonra kapanır gözler 

Belki açılmaz bir daha 

Belki açılır gözler gene 

Bilinmez bir sabaha