KAÇAMAMAK

 

Şair: İbrahim Karaca

Yıllar yıpratır aşındırırken bizi

Duygularımızı uyuturken

Kuş tüyü yataklarda 

Uyanmak 

Kaçmaktan daha zormuş aslında

Serpilmiş sakladığım

Yumduğumda gözlerimi açana dek

Hiç unutmamış 

Yokmuş sanki arada geçen zaman

Buruk bir gülüş 

Ardından göz yaşları tesadüfün

Bir iki saklanmış anı rüya sandığım

Yanılmışım kaçmışım 

Yükü taşımaktan sırtımda

Kanım canım çekilmiş 

Kanına canınıza

Gene de güzelsiniz 

Göz kamaştıracak kadar temiz

Beni tüketirken

Zaman sizi baştan inşa etmiş

Üzülmekte insana münhasır

Bundan payıma  düşeni

Koşulsuz üstlenmekmiş