ELLERİM HAVADA

 

Şair: İbrahim Karaca

Uzun yıllardan geliyor hasretim

Doğuştan sarılmış kundaklanmış

Dudaklardan dökülen ninnilerle

Kucakta yol almış

Benden önceyse birini

Birini daha yolculamış

Onla birlikte takılmış dilime

Söylediğim türküler

Onunla düğümlenmiş boğazıma

Yutkunduğum cümleler

Oysa anlamak büyük iş

Herşey iç içe geçmiş 

Herşey birbiriyle girintili ve

Üstüne bir örtü çekilmiş

Bir tümsek karşıda

Bir kez daha geçilmiş

Bir kez daha doğmuş 

Solgun yüzlere umut

Kamaşan gözler 

Dimdik kesilmiş donuk

Bundan sonra beklemek yok

Özlemek geride kaldı

Sevmek içerilerde

Ne varsa artık gelecek önümüzde

Tepeleniyor her adımda toprak

Tepeliyor da üstelik nazikçe

Herkes biraz benziyor birbirine

Biraz daha hafifliyor hayat

Söyleniyorum kendimce

Uğurluyorum kuşları karşılarda

Ellerin ellerim havada