Şair: İbrahim Karaca
Susmak dökülüyor dudaklarımdan
Susmak dökülüyor damla damla
Ne ağır bir yük susmak
İnsanoğlunun omuzlarında
Garip öykü daha doğuyor
Büyüyor ve ölüyor
Ne garip ki
Her öykü birbirine benziyor
Susmak kulaklara
Olan biteni anlatıyor
Ne garip bir akşam
Işıkları parlıyor şehrin
Köşe bucakta tenha yerlerin
Kuşlar uyuyor yuvalarında
Köpekler uluyor
Dağlar ovalara kibirle bakıyor
Bütün gözlerin ferini alıyor karanlık
Karanlık işlerin mesaisi başlıyor
Ne garip bir sabah
Dağlar gülümsüyor ovalara
Kuşlar ve daha ne varsa
Susmak yükseliyor göklere
Birbirini ezen dişler arasında
0 Yorumlar