Yazan: Leyla Sağdıç
Hava karanlık,
Gecenin ışıkları vuruyor, çehrelere
Ellerim ceplerimde.
Hayatın yorgunluğu biraz önce duraktaydı,
Yanına gittim.
Biraz sohbet ettik,
O da severmiş, benim gibi nargileyi
Şu hayatta tek bu, lanet olası beklemenin oturtmuş.
Her iş çıkışı bu durakta, kimleri beklemiş kimleri.
Kâh sevdiğini, kâh dostlarını, düşüncelerinde.
Ne aptalca dedi,
Usulca bindi otobüse ,
Gecenin ağırlığını , çığlıklarını arkasında bırakarak.
Kafam dolu, malum iş çıkışı, seni düşünemedim.
Ben işten geç çıkardım.
Akrep ve yelkovan bizi bir araya getirmemek için ayrı ayrı dururdu.
Ne yaptımsa, uyuşmazdı pek vakitlerimiz,
Biraz Dale Carnegie, biraz şiir okurdum ,
Sen seversin belki diye güzel şeyler öğrenirdim ,iltifat etmek için
Bir dal daha yaktım,
İçime işledi, kokun gibi
Karanlık ,biraz soğuk yine, gece ellerim ceplerimde
0 Yorumlar