İBRAHİM KARACA'DAN



I

Bekliyorum seni bu karanlıkta

Bu gölgesiz ağaç dalları altında

Uğramadı hiç tenin sesin ve daha ne varsa

Hergün bir bela düştü payıma

Hergün öncekinden biraz daha kara

Bir çerçeveden bakıyorum bende

Binlerce çerçeve arasında

Kopartıyorum her seferinde

Canımdan artakalan ne varsa

 

II

Kaç gecenin olmayan sabahında bekledim seni

Kaç gün geçti habersiz benden

Dökülen kan ter gözyaşı

Geçmekte ağacın gövdesinden

Bekledim seni düşmeden göz kapaklarım

Dökülmeden bütün istek ve umutlarım

Şimdi bambaşka bir rüyada

Bilinmeyen bir uğraşta

Elbet bitecek bir boğuştayım

 

III

Bekleme beni

Coşkun nehir kenarlarında

Bahar çiçekleri dolmuş dağlarda

Bekleme beni

Kırların ovaların serin rüzgarında

Neşeli kuşların dolaştığı ağaçlarda

Düşmez yolum bilirim

Düşmez gölgem bile oralara

En fazlası karşılaşmak olsun

Soğuk bir cenaze sabahında


0 Yorumlar

En eski